عقاب طلایی یکی از بهترین پرندگان از لحاظ شکار در نیمکره شمالی شناخته شدهاست. اندازه اش 75 تا 83 ساتی متر است. عقاب طلایی در مناطق کوهستانی به شکار می پردازد و از ارتفاع خیلی کم به طعمه حمله می کند ، در هنگام بالباز اوجگیری بال ها را به شکل ( V ) و کاملا به جلو نگه می دارد.
این پرنده جزو پرندگان مهاجر ایران است و خیلى کم به صورت بومى یا تولیدمثل کننده دیده مى شود. این پرنده در معرض خطر انقراض نیست ولى جمعیتش کم است چون نسبت به تغییرات محیطى به ویژه آلودگى ها حساس است. این مساله در مورد سایر پرندگان شکارى نیز صدق مى کند، بنابراین شاخص آلودگى ها محسوب مى شوند.
عقاب طلایی، در حالت وحشی، بالای 30 سال و در اسارت، بیش از 46 سال عمر میکند. عقاب طلایی، به عنوان پرندهای شکارگر، رژیم غذایی متنوعی از حیوانات زنده و مرده دارد که عمدتاً شامل پستانداران کوچکی نظیر خرگوش، سنجاب، موش خرما و راسو است و به میزان کمتر، پرندگانی مثل باقرقره، زاغی و کبوتر، خزندگان (لاکپشت و مار) و ماهیان را شامل میشود. محل زندگی او کوهسارهای کم گیاه و خشک و گاهی جنگلهای کوهستانی، صخرههای ساحلی و دشتها است.